„Postanowiłem na kilka tygodni zdziecinnieć i napisać wierszyki oparte dość swobodnie na życiorysach członków mojej rodziny […]. A właściwie naszej, bo i przecież rodziny mojej siostry, która tę książkę ilustrowała. Wydaje mi się, że mamy przodków dość zwyczajnych. Ale i jestem przekonany, że nawet na bardzo zwyczajną rodzinę można spojrzeć z niezwyczajnej perspektywy: w każdym z nas tkwi jakieś dziwactwo, każdy z nas ma w życiorysie jakąś przygodę, o każdym można opowiedzieć jakąś anegdotę.
A jeśli nie, to od czego mamy wyobraźnię?”
Michał Rusinek
Gdy masz w rodzinie także nieuków,
Stań się praprzodkiem dla późnych wnuków,
Lecz wpierw przeczytaj, jaka rodzinka
Inspirowała pana Rusinka
Moja córka od dwóch dni, od chwili gdy dałam jej tę książkę, nie rozstaje się z nią. Czyta sama sobie i wszystkim w domu. Już niektóre wierszyki zna na pamięć. Jest zachwycona. Czytając śmieje się w głos.
Piękne ilustracje i pełna humoru poezja to coś co lubią zarówno duzi jak i mali.
Młodszą młodzież może skłonić do spojrzenia na własną rodzinę z innej perspektywy i zachęcić do poszukiwania swoich korzeni.
