Jak to się zaczęło?

Wszystko zaczęło się na stacji Paddington w Londynie, a właściwie w jednym z londyńskich sklepów. Tu i tam siedział sobie samotny, opuszczony miś, który czekał na swoją nową rodzinę. Historia niedźwiadka Paddingtona ma zatem dwa początki. W Wigilię roku 1956 pewien kamerzysta BBC kupił pluszowego misia dla swojej żony w prezencie gwiazdkowym. W związku z tym, że mieszkał w pobliżu stacji Paddington, jako imię nadał maskotce jej nazwę. To wydarzenie zainspirowało go do stworzenia ośmiu krótkich opowiadań o niedźwiadku, który przybył do Londynu z dalekiego Peru.

Niedźwiadek siedział samotny na swojej walizce z karteczką na szyi, na której widniała prośba: „Proszę zaopiekować się tym niedźwiadkiem. Dziękuję”. Wtedy odnalazł go pan Brown. Tak rozpoczęła się pięćdziesięcioletnia historia przygód niezwykle sympatycznego, czasami zwariowanego misia w niebieskiej budrysówce, filcowym kapeluszu i kaloszach, z kanapką posmarowaną marmoladą schowaną pod kapeluszem na wszelki wypadek. Wraz z wydaniem pierwszej książki – Miś zwany Paddington – rozpoczęła się także historia kamerzysty, który został pisarzem dziecięcym, historia Michaela Bonda.

Paddingtomania!

Fikcyjna postać niedźwiadka zyskała sobie tak ogromną popularność i sympatię czytelników na całym świecie, że można mówić o swoistej Paddingtomanii, która trwa nieprzerwanie od ponad 60 lat!

Każdy miłośnik Misia wie zatem, że:

• Paddington w Peru nazywał się Pastuzo.
• Wychowywała go ciocia Lucy, która po przeprowadzce do domu dla emerytowanych niedźwiedzi wysłała go do Anglii.
• Został odnaleziony przez pana Browna na stacji Paddington i przygarnięty przez jego rodzinę.
• Najlepszym przyjacielem misia jest pan Gruber, właściciel antykwariatu na Portobello Road.
• Wraz z niedźwiadkiem przy Ogrodach Windsoru pod numerem 32 mieszkają pan i pani Brown, ich dzieci – Jonatan i Judyta, oraz pani Bird – gospodyni, kucharka i niania w jednym.
• Paddington, podobnie jak królowa, obchodzi urodziny dwa razy w roku – 25 czerwca i 25 grudnia.
• Jego ulubionym pokarmem jest marmolada.

• Nigdy nie rozstaje się ze swoim filcowym kapeluszem oraz niebieską budrysówką z kapturem, czasami wkłada do tego stroju parę kaloszy.
• Ponadto posiada brązową, skórzaną walizkę z inicjałami M.P., gdzie trzyma wszystkie swoje ważne papiery, kosz na kółkach na zakupy oraz książeczkę, w której zapisuje swoje przygody oraz przechowuje pamiątki i pocztówki od cioci.
• Pierwsza książka o uroczym niedźwiadku została wydana 13 października 1958 roku przez William Collins & Sons (obecnie Harper Collins Publishers) i nosiła tytuł Miś zwany Paddington.

Znajdź Misia dla siebie.